BPAN

BPAN (Beta-propeller Eiwit-geassocieerde neurodegeneratie) wordt veroorzaakt door mutaties in het WDR45 gen, dat is gelegen op het X-chromosoom. Op dit moment is BPAN de meest voorkomende vorm van NBIA. Tot op heden zijn alle geïdentificeerde patiënten met BPAN simplex gevallen geweest, wat betekent dat ze de enige persoon in hun familie zijn met mutaties in dit gen en de mutatie dus nieuw is (ook wel novo genoemd). De meerderheid van de patiënten zijn vrouwen, wat suggereert dat de mutatie bij mannen meestal al voor de geboorte dodelijk is.

BPAN is in 2012 ontdekt middels een studie van dr Tobias Haack van Helmholtz Zentrum München (Duitsland) naar onbekende genen die NBIA veroorzaken.

Klinische diagnose

Bij een MRI van de hersenen zijn tekenen te zien van toegenomen ijzer in de substantia nigra en globus pallidus. Dit in combinatie met de volgende klinische geschiedenis geeft een goede indicatie voor BPAN:

Bij patiënten met BPAN is reeds tijdens de kindertijd sprake van een ontwikkelingsachterstand met langzame motorische en cognitieve vooruitgang. De meeste kinderen worden beschreven als onhandig met een atactisch looppatroon (onvaste en duizelingwekkende bewegingen tijdens het lopen). Over het algemeen is de patiënt gezond, maar kan hij/zij kan wel andere problemen vertonen. Epileptische aanvallen komen vaak voor, net als slaapstoornissen.

Vaak is er sprake van een verlies van hersencellen en weefsel in het cerebrale hersengebied, een aandoening die ook wel gegeneraliseerde cerebrale atrofie wordt genoemd. Tijdens de adolescentie of volwassenheid ervaren patiënten met BPAN een vrij plotseling ontstaan ​​van progressieve dystonie-parkinsonisme en cognitieve achteruitgang.

Een mogelijk unieke eigenschap van BPAN kan worden gedetecteerd op een MRI van de hersenen: de aanwezigheid van een heldere halogeen in de substantia nigra en de hersensteel, die alleen wordt gezien op een T-1 gewogen afbeelding. Een hyperintense signaal (een afwijking die op MRI helder wit toont) in deze regio lijkt tegelijkertijd of kort nadat de eeste klinische symptomen van progressieve dystonie-parkinsonisme te verschijnen. Bij een MRI T-2 gewogen afbeelding is er een hypointense signaal (een afwijking die donker op een MRI wordt weergegeven) in de substantia nigra die gewoonlijk gedetecteerd kan worden in het begin van het tweede decennium van het leven, maar mogelijk eerder. Deze eigenschap rechtvaardigt het doen van genetische tests om mogelijke mutaties in het WDR45 te vinden.

Behandeling

L-DOPA, een geneesmiddel dat vaak gebruikt wordt om de ziekte van Parkinson te behandelen, biedt aanzienlijke initiële voordeel voor BPAN patiënten, maar is vaak wel maar van korte duur, omdat het leidt tot dyskinesie (een moeilijkheid of vervorming in de uitvoering van willekeurige bewegingen).